Hiç birşeye eskisi gibi,
Ne inancım,
Nede hevesim kaldı.
Varolan tüm umutlarımı kırıp elime verdin.
Ayazlı bir gece vaktiydi çekip gidişin.
Öylece ortada bıraktın beni.
Karanlıktan korktuğumu bile bile,
Üşüdüğümü bile bile.
Yolumu bulabilmek için seni yakmak zorunda bıraktın beni.
Sen yandıkça yoluma ışıklar saçıldı...
Kayıt Tarihi : 22.12.2022 12:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seval Tarhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/12/22/eski-ben-degilim-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!