Oysaki tek gerçekti yalnızlık
Mutluluk herkese yakın bizden uzaktı
Biz hep hayalleri umut sayfalarına yazardık
Bu kalp çoğu zaman kin ve nefret akıttı
Bari kin beslemeye de değer olsa kalbiniz
O vakit üzülmezdim sarf ettiğim çabalar nerde diye
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta