Oysaki tek gerçekti yalnızlık
Mutluluk herkese yakın bizden uzaktı
Biz hep hayalleri umut sayfalarına yazardık
Bu kalp çoğu zaman kin ve nefret akıttı
Bari kin beslemeye de değer olsa kalbiniz
O vakit üzülmezdim sarf ettiğim çabalar nerde diye
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla