Eski Bayramlar Şiiri - Mehmet Sıddık Kaya

Nerde o eski bayramlar diye hayıflanıyoruz şimdi.
Sahi nerde?
Neden o eski bayramları arar olduk?
Nine ve dedelerimizin gülen yüzüne mi hasret kaldık?
Yoksa babalarımızın bize aldığı bir beden büyük elbiseleri mi özledik?
Soframızda yeri boş olanı saygı ile yâd ederken,
Birbirimize sarılmayı bilirdik.
Ve karşılık beklemeden birbirimizi severdik.
Şimdi sofra kuramaz olduk.
Kendi dünyamıza çekildik, sevmeyi unuttuk.
Sevgi tohumlarını ekmediğin bir dünyada, mahsul beklemek ne kadar garip,
Ne kadar garip emek vermeden karşılık beklemek,
Geçmişi anıp anıp kendinle yüzleşememek.
Meğer bayram neşesi bir dedenin dualarında saklıymış,
Ve sevgi bir ninenin şefkatli ellerindeymiş.
Şimdi eski bayramları anıyorsak,
Ve yaşatamıyorsak o eski günleri,
Kim bu hale getirdi bu günleri?...