Eski Aşklar Şiiri - Fuat Eriçok

eski aşklar ağdalı kor lâvlar gibi
çok içlerde bir yerde en derinlerde
küllenmiş soğuk abes ne iz ne bir ses
hiç beklenmedik anda birden gürler de
yanan dağlar olurlar kesilir nefes

eski aşklar soğuk kan hayvanlar gibi
donmuş zaman pandülü âdeta ölü
sanki yaşamamışca hiç olmamışca
sonra akıp can seli diklerler beli
gelirler capacanlı uyumamışca

eski aşklar yıpranmış kitaplar gibi
çatı aralarına pis sandıklara
okunup atılmışlar bilinmemişler
bakarsın ortalara kitaplıklara
dizili pırıl pırıl yeni gelmişler

eski aşklar hayırsız zor anlar gibi
yabancı semtlerde saklı evlerde
çürüyüp paslanırlar sanki yoktular
hiç umulmadık yerde sır saatlerde
mutlaka rastlanırlar çünkü çoktular

(19 kasım ’06)