Eski Arkadaşım Şiiri - Aynur Meydan

Eski bir arkadaşım gibi benim,
Yalnızlıklarım,acılarım,gözyaşlarım,
Beni asla terketmeyen,
Gidip gidip geri dönen sadık arkadaşım.

Hasretime dayanamayan tek şey o,
Sigaram bile vazgeçti bırakıp gitti de beni,
YALNIZLIĞIM bırakamadı.
Kahkahalarımı duyar duymaz koşup geldi gene,
Yerini gözpınarlarımdan süzülen damlalara bıraktırdı.

Birinin dost olmasını kaldıramadı.
Can olmasını,gecemi gündüzümü doldurup,
İlk defa bir şemsiyenin açılmasını başımda,
Taşıyamadı.
Dağıttı etrafımdakileri ve benim yanımda,
Sadece içimi buran,
Kasıp kavuran tüm benliğimi yanlızlığın kalmasını sağladı.

Bırak peşimi diye ne kadar kaykırsamda,
Yüzüm güldü,artık bu kahrolası ihanetlerle dolu hayatta,
Yanlız değilim sansamda,
O hep yanımda.
Herkes gider o kalır,
Alır beni kollarına,öper okşar,
Yalnızlığım bırakmaz beni tek başıma.

13/03/2010