Yıllar geçtikten sonra,geldiğinde
Kalbimdeki,geçmiş yaraların
Kanayacağından korkmadın mı?
Yeminler edip,gözlerimden öptüğünde
Geleceği hiç düşünmedin mi?
Bozkırların göbeğinde
Binbir renkli çiçekler içinde
Birbirimize yeminler edip
Sonsuza denk ayrılmayacağız
Demedin mi?
Başın kalbimin üstünde,gözlerin
Göğün mavi derinliklerinde
Saçlarını okşuyordum
Sapsarı başaklar içinde.
Bazen,papatyalarda yalan söyler
Seviyor,sevmiyor deyip,tek tek
Yaprakları koparıldığında
Sende ona aldanıp,gittin yarınlara
Aşkım o kadar sonsuz,akan sular gibi,
Sığamazdı evrenin derinliklerine.
Yıldızlar aleminde yaşar,misali
Düşünürdüm aşkımın ölmezliğini.
Sonra gittin,sonsuza denk
Sınırlar ötesine,çok uzaklara
Bir ara duymuştum mutsuzluğunu
Kendi düşen,ağlamaz demiştim.
Yıllar geçti aradan,alışmıştım yalnızlığıma
Hayır,hayır,yalan söylüyorum
Ne olur,tekrar koş gel kollarıma..
Atilla Kızılcak 06-01-2012 İzmir-KarşıyakaTamamen
tuzak ev,dilsiz baba,yenik anne...
İşte hepsi bu...
Hayallerini yak,evi ısıt.
Gideceğin en büyük oda arka odan.
İçerden sesleri geliyor annenle babanın,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta