Eski Anarşik Sen ve Bukowski'nin Küfürleri

Yavrucum;
Biz beceremedik sırtımızda ceket
Güneşten kavrulurken terden kokmuş,
Hatta sararmış
Ve üzerimize yapışmış lise gömleğimizle
Okulunun önünde
Seni beklemeyi..

Biz el ele de gezemedik seninle
Halbuki çetince savunurduk
Hiç korkmazdık
Kaos'a koşan vandallara inat
Aşkımızın meyvesi anarşi bayrağını
Dalgalandırırdık gururla
ve hür..

Sen umursamazdın
Bukowski gibi hokkalı bir küfür savururdun bazen
En değerli varlığındı
Özgürlüğün..
Sımsıkı sarılırdın ona
Ben kıskanırdım sizi
Sen bir küfür daha savururdun
Bilmiyorum..
Şimdi de savuruyor musun öyle
Bazen çınlıyor kulaklarım
Senden bilmek istemiyorum
Düşkündü ya özgürlüğüne
Belki ona sarılmıştır
Özgürlüğü anmıştır beni
Diyorum..

Daha yeni
Bir kaç gün önce
Gördüm seni.
Bil ki;
Yosun kokan yollarda
Elinden tutmak bir maymunun
Özgürlük değildir.
Artık hem anarşi bayrağını
Hem özgürlüğünü kaybetmişsin.

Sen çok bonkörsün
Belli ki artık
Tek varlığın
Umarsız küfürlerin..
Zamanında kavga ettiğin
Değerlerini kaybetmenden dolayı
Bukowski olsa
Emin ol
Bir küfür de
O savururdu sana

Hokkalı..