Eski akvirana özlem

Kerpiç damlarda anılar saklı,
Meşe dumanıyla sabah uyanır Akören,
Değirmenden yayılan tahin kokusu,
Kalbe işler geçmişin hüznüyle.

Dağların ardında yemyeşil bir sessizlik,
Ardıçlar göğe uzanır, meşeler gölge verir.
Tarlalarda gelinciklerin narin dansı,
Rüzgarla dalgalanır, umut getirir.

İnsanlar vardı, sıcak ve candan,
Sözlerinde dostluk, yüzlerinde bahar.
Bir selam yetirdi yürekleri ısıtmaya,
Akören, sevginin adıydı o yıllarda.

Ah, o eski günler nerede şimdi?
Toprak damlar çatılara yenildi,
Asfalt yollar geçti aramızdan,
Ama o samimiyet mazide gizli.

Ey Akören, mazinin özlemiyle,
Bir türküdür yankılanır gönlümüzde.
Tahinin kokusu, gelinciğin rengi,
Hala hatıralarda, sonsuz sevgimizde.