Eski Adresler Sokağı Şiiri - Umut Yalım

Kimbilir ne kadar çok sözcüktünüz benimçin
Eski Adresler Sokağı' nda
Oysa ne kadar da küçügen bir kadındınız
Bir yerlerde bir noktalı virgül görsem imlasına uygun
Siz sanardım. Eski Adresler Sokağı' nda.
Halbuki eski denecek bir yanınız yoktu
Her tarafınız karegendi benimçin
Bir dudak görsem size betimliyordum. Eski Adresler Sokağı' nda
Ben tüm kadınları kadın sanıyordum
Tüm kadınları siz sanıyordum imlasına uygun
Gözlerinizi makas biliyordum. Topuklu. Çizgi çoraplı...
Dudağ' nızın değdiği yerde akşamlar bitiyordu tatmimsiz, ansızın
Perdeli alınlarınızda üşüyen ışığı ayın. Eski Adresler Sokağı' nda.
Eskiden güzelmiş tüm kelimeler
Az kullanıldıklarıçin
Eskiden güzelmiş tüm kadınlar
Az sevildikleriçin
Ve koltuklarınızda büyüyen bıyıklar
Hala tazeydi
Sırf anımsamakçin seviyordum o kadınları
Sevsem de bilmiyordum sonunu
Belki ayrılıktı, belki siz
Belki de sizinle olabilmekçin uzatıyordum şiirleri
Herşeyden siz çıkıyordunuz:
Yere tükürsem siz, adam öldürsem, yesem, içsem
Ürksem, sevinsem... Sevsem sizi. Siz. Sevmesem sizi. Siz.
Bilip bilmediğim ne çok sözcüktünüz benimçin
Anlamlı anlamsızlar türettiğim.