Eskiden, sevgilinin mendili saklanırdı,
Aşıkın gözyaşı ile mendil aklanırdı.
Aşık da maşukunu, kokusundan tanırdı,
Rüyada yüzünü görmeyi, vuslat sanırdı.
Artık, vuslatı rüya sanıp, önemsemezler,
Maşuka kavuşunca, şükretmeyi bilemezler.
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta