Eskiden, sevgilinin mendili saklanırdı,
Aşıkın gözyaşı ile mendil aklanırdı.
Aşık da maşukunu, kokusundan tanırdı,
Rüyada yüzünü görmeyi, vuslat sanırdı.
Artık, vuslatı rüya sanıp, önemsemezler,
Maşuka kavuşunca, şükretmeyi bilemezler.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta