Eski Şiiri - Deniz Bora Koçak

Eskiden eski bir yalnızlık senfonisi.
Hani dinlemesen yok olur hayallerim.
Eskidir eskicinin almadığı bir eski.
Hep kara yazılmıştır benim kaderim.

Umutlar incir ağaçlarında çürür gider.
Daha cemre düşmeden toprağa kış gelir.
Nedendir en çok sevenler gönülde hasat biçer.
Eskidir eskicinin almadığı bir eski.

Sabaha dek, susuz kalır yatağımın yalnız köşesi.
Tekerlemelerim var yaz, kış içinde umut dolu su şişesi.
Aklıma bir askı takılı duruyor, yüzün gözümden gitmiyor.
Eskidir eskicinin almadığı bir eski.

Eksik günlere uyanır şu yarım bedenim.
Karıncadır ellerim, sevdam için dağları ezerim.
Yaşamışta ölmüşüm budur benim ervah-ı ezelim.
Eskidir eskicinin almadığı bir eski.