Eski... Şiiri - Nevin Akbulut

O kadar baktım ki gözlerine, Gözlerin eskidi,
O kadar şiir yazdım ki Sana, Şiirler eskidi.
Sonra her şey eskidi,
Baktığım yerlerle birlikte…

Her şey eskidi,
Gittiğim yollar, geçtiğim sokaklar..
Her sabah doğan Güneş’im eskidi..
İçimde tek başına yaşayan Aşkım’la birlike..

Zamanla Sevgi’ler bile eskidi,
İlk günkü gibi değildi artık Aşk’lar.
…Ve Sabahlar eskidi,
Aynı gecelere gebe olan, karanlıkla birlikte..

Senin bilmediğin her şey eskidi,
Ben o kadar bildim ki…
Sana yazdığım şiirler bile eskidi,
Sen hiç bilmedin ki…

Yangınlar bile eskidi,
Sana yaktığım yüreğim…
O kadar yaktım ki,
Savruldu küller ile birlikte…

İntiharlar da eskidi,
Hep Aynı yerden ölüyorum…
Ne zaman öldü, ne zaman gömüldü…
Kazılamayan, kazanılamayan bir Sen ile birlikte..

İçim eskidi…
Duvarlardaki yüzüne bakmaktan…
Yüzün eskidi,
Yüreğimin duvarlarında asılı kalmaktan…

Eskici bir yürek oldu şimdi yüreğim,
Peşinde koşarken bastığın ayak izlerinle birlikte…
Sahipsiz bir yürek oldu yüreğim,
Senin sahip olduğunda fark edemediğin bir yürek ile birlikte…

(Yirmi-Eylül-İkiBinOnBir*18:45)