Kaç çöplük dağı kurdu bu kent
Kaç hücre yenilendi bölünerek
Bilinmez ki
Kendisiyle söyleştiğini gördüm kadının
Elleri nasır
Elleri kir
Camlar kanatır
Kan akar.
Sızlar
Durduğu yerde kabuk bağlamayan bir yara
Vahşi atlar gibi koşar gün
En kuytu yerleri aydınlatırken
Diz çöker beden
Uzanır sıcak
Alma onları,bırak kalsın
Panjur arkası ses
Alma, kalsın,diyor.
Dinlemiyor
Sürünen yaşam
Rengi soluk gelinlik
Yüreği yettiğince
Dile geliyor
Dile geliyor
Kokuşmuş söylem
Çok dağından oldu bu kent
Çok dinamiti ateşledi bu yazgı
Çok su yandı
Çok keder çürüdü
Akıyor zaman
Akşamlar sabaha
Sabahlar yaşama…
Kayıt Tarihi : 14.12.2010 21:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Değerli Şiir Dostlarım, Kent merkezine doğru yürürken genç bir kadının,duvar kenarındaki bir çöp yığınını karıştırdığını gördüm.Kadın gençti.Elleri kirliydi.Karşı apartmandan bir kadının ona '' Bırak onları.buraya gel...'' dediğini duydum.Kadın yerinden doğruluyorken ıraklaştım oradan. Şiir,bu izlenimden doğmuştur.
Elleri nasır
Elleri kir
Camlar kanatır
Kan akar.'
Camlar kanatır..görünen camlar eli ,görünmeyen camlar yüreği...kanatır habire. Halbuki vardı onunda sandığında'rengi solmuş gelinliği ' güzel hayalleri.Hepsi de geride kalan..Hayat bu işte akıp gidiyor , dediğiniz gibi /akşamdan sabaha.../Kimine bir yük gibi .Kimine bi armağan...
Yüreğe dokunan bir şiir okudum.Hayatın tam içinden. Sizi tam puanla kutluyorum. Kaleminiz daim olsun. Saygıyla.
TÜM YORUMLAR (23)