Eski Şiiri - Hüseyin Kotan

Bir teselli ararken
Çıkıverdin karşıma
Şaşırdım…
Yalnızdım, yaralıydım…
Öylece kaldım.
Merhaba derken
Kıvrılan dudaklar,dökülen kankül
Çehre gül…
Nihayet
Hayret…
Konuşmaktan korkmak
Ne kadar zor, ne kadar acı
Geçmişin izi,
İçimde ki sızı oyarken beni
Ne oldu?
Zamanımıydı şimdi karşılaşmanın
Gerilere gitmemin…
Bük boynunu
Eğ başını
Kaçır gözlerini
Görmek mi, bırak
Konuşmak mı,
Kurumuş dudaklarda kalsın
Dökülen kankül…
Onu da toplayan biri çıkar
Boş ver
Yürü git
Ayrılık kurdu
Oyduğu kadar oysun
İşte gönül sen busun
Yandığın boşuna
Gitmezsin eskinin hoşuna
Eski, eskide kaldı
Sevdanın ipini
Hatıralar aldı
Yürü…
Yürüdüm
Kaçarcasına, uçarcasına
Yürüdüm…
Bu gün
Eskiyi gördüm…