Eski Şiiri - Mustafa Serhat Aydoğan

Siz de bir gün eskiyeceksiniz
O gözler eskisi gibi parlamayacak
Gün gelecek üzüleceksiniz
Yâd edeceksiniz bugünkü günleri
Parlamayacak o güzel gözleriniz
Sesiniz bülbül gibi çıkmayacak
Yanmayacak teninizdeki ateşiniz
Soğuk, kupkuru, yapayalnız kalacaksınız
Bir başınıza, toprağın altında...
Belki geriye anılar kalacak
O güzel anlardan geriye kalan
Sadece dostlar anılacak
O kuru kalabalığın ardından...
Zihniniz uzaklarda geziyor kelebek gibi
Bir ona bir buna geziyor kalbiniz
Ama geriye dönüp baktığınızda
Bir tek onu göreceksiniz...
Ama artık ne o güzel kız kalacak
Ne de o gençlik hayalleri
Daha çok laf var konuşulacak
Ama zaman kalmadı akıyor ve akacak
O yüzden bu laf salatasının
Tam zamanı tam da yeri...
'ESKİ' diye söylenme, düşün
Şimdiden sen de eskidin
Hayatlarından geçtiğin kişileri düşün
İz bırakıp yakıp yıktıklarını
Yıkılanları derleyip topladıklarını
Geride bıraktıklarını, toplayamadıklarını
Yaptığın hataları düşün
Kırdığın kalpleri, yıktığın hayalleri
Yapamadığın şeyleri düşün
Hepsi 'ESKİ' değil mi?
Sen de eskimedin mi bu hayatta?
Doğduğun andan itibaren
Zaten 'ESKİ' değil misin?
Hepimiz eskimedik mi...

(Ankara/17.12.2010/14:07)