Aylar var ki; inci diziyordum aşk ipliğine…
Dahası, aşkı gönül ipliğinde inci eyliyordum.
İncilere hiç bakmadı mağrur yâr,
Aldı kopardı ipliği…
Yürek sarsıldı bu kopuştan
Ve ayrılığın hüznüyle gönlün ateşi bir olup
Saçtılar incileri gözlerimden aşağı…
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan