Çocuklar her yaşta
yalnız kalbinden vurulur...
Çocuklar düşlerini kelebeğin kanadında
dokur...
Ben çocukken
Anne yüzlerini hiç sevmedim
Kırık cam kalplerde büyüyen
Anne kokusunu
Bir deniz sığınağında gizledim...
Büyüdüm, küçüldüm,
Gecelerin ve geçmişin dilini çözdüm:
Anneler eşit dağıltılmıyor.
“Ürperme”
Yelda KarataşKayıt Tarihi : 21.6.2005 14:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yelda Karataş](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/06/21/esitlik-4.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)