dünyanın en cömert toprağında
beklerken çiçekler
o gün ve o günden sonra
hiç ağlamadığı gökler
unutmak dedikleri buysa eğer
bunu hiç ama hiç unutmadı
beklerken yağmurları
kuruyup ölen çiçekler
acıyı ateş diye içtiler
intikama gün sayarken
savaş henüz bitmemişken
toprağın altında beklediler...
06.02.13
İsa YılmazKayıt Tarihi : 16.2.2013 22:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Selamlar.
TÜM YORUMLAR (1)