Eşitlediniz Şiiri - Hüseyin Kotan

Örtüsü yana kaymış
Saçları dağılmış, gözlerinde yaş
Öylece duruyor…
Dünyaya küsmüşcesine,
Kucağında yavrusu
Kanlar içerisinde.
Biraz önce koşup, oynayan
Elinde kuru ekmek
Sade bir evin önünde,
Bir tıslama, bir gümleme
Ev yok, sade ekmekte…
O yavrucak
İşte kucağında, param parça
Gülüşü yok, bakışı yok,ayağı yok,
Öylece duruyor…
Dumanlar çıkıyor evden,
Dumanlar çıkıyor yerden,
Dumanlar çıkıyor gönülden…
Yıkıldı…
Bir değil, yüzlercesini yıkıyorlar
Hayat…
Değermi!
Hiçmi çocuk olmamışlar?
İlk adımı sendeleyerek atmamışlan
Hiç okula gitmemişler,
Hiç imtihan korkusu çekmemişler,
İlk traşlarını olmamışlar,
Hiç sevdalanmamışlan.,
Hiç evlenmemişler,
Hiç yuva kurmamışlar
,Hiç çocuk doğurmamışlar,
Hiç doğmamışlar…
Sizler nereden geldiniz?
Sizler insanmısınız?
Sizler, zalimler…
Yakmaktan, yıkmaktan,
Öldürmekten, ne anladınız?
Derdiniz ne?
Bir avuç taprakmı?
Vermedilermi?
Bir tabak yemekmi?
Yedirmedilermi?
Derdiniz ne?
Semirmekmi?
Her yeriniz cevher,
Her tarafınız mücevher olsa,
Ne olacak?
Hamallığından başka,
Kaygusundan başka…
Gönlünüzde ne kalacak?
Nerede yakanlar?
Nerede yıkanlar?
Nerede zulmedenler?
Pusu için kurulan düzenler
Nerede Nemrut varı gezenler?
Neredeler?
Sonu ne olacak?
İnsan neslinimi bitireceksiniz?
Dünyayı dümdüz mü edeceksiniz?
Bir insan…
Bir hayvan…
Bir ağaç…
Size bir şeyler hatırlatmıyormu?
Yazık değimli?
Atıyorsun…
Nereye gittiğine bakmadan,
Bırakıyorsun, çarpının olduğu yere…
Vuruyorsun…
Yıkıyorsun…
Spor yapar gibi!
Av avlar gibi!
Bu nasıl bir düşünce?
Bu nasıl devlet?
Bu nasıl bir millet?
Yediği kan…
İçtiği kan…
Döktüğü kan…
Kanda boğulan insan…
Öldürüyorsunuz,
Masaya oturuyorsunuz,
İştahla yiyorsunuz.
Bu nasıl mide?
Bu nasıl dimağ?
Bu nasıl ruh.?
Saymadınız, doymadınız…
Yiyin,
Doyun,Öldürün.
Ölüm nerede?
Parmağındaki tetikte
Ya parmak?
Ya tetik?
Ya sen…
Öylemi kalacaksın?
Hiçmi utanmayacaksın?
Aynaya bir baksana,
Halini anlasana…
Emir verirken,
Yok ederken…
Hazmı alıyorsun?
İnsanlar ölünce, insanlık ölünce,
Mutlumu oluyorsun?
Siz …
Zalimler, bilin
Zalimler duyun…
Zalimler okuyun…
Ölüm her yerde var,
Bir gün sizede uğrar,
Sizin ne olduğunuzu gördük,
Bize ne oldu?
Bize ne yaptınız?
Bizi nasıl bir tuzağa attınız?
Sizin yaptığınızı,
Sizin yıktığınızı,
Sizin öldürdüğünüzü,
Bize onaylattınız…
Seyrederken,
Dinlerken,
Yemek yiyoruz,
Su içiyoruz,
Gülebiliyoruz,
Eğlenebiliyoruz,
Denize giriyoruz,
Yüzüyoruz,
Mışıl mışıl uyuyoruz,
Sizleridee görüyoruz…
Ne oldu bize?
Ne olduk biz?
Sizden geridemi, zalimliğimiz…
Sizden geridemi hiçsizliğimiz…
Bizler kimiz?
Bizler kimleriz?
Ne hale geldik?
Ne hale getirdiniz?
Bizleride kendinizle,
Eşitlediniz…
Geriye dönüş başladığında,
İnsanlık uyandığında,
Göreceğiz…
Zulüm payıdar olmaz,
Hiçbir zalim dünyada kalmaz…
Vazgeçin……
İnsanlık nefes alsın,
Vazgeçin…
Mazlumlar rahatlasın…
Yoksa?
Yer yarılacak, Vallahi
Sema dürülecek, Billahi
Dağlar yürüyecek, Tallahi
Denizler kaynayacak,
Yıldızlar dökülecek,
Beller bükülecek,
Ufuklar küçülecek,..
Güneş kararacak,
Benizler sararacak…
İşte o zaman,
İşte o zaman,
Çok geç olacak…
Yaptığımız her şeyin,
Yaptığınız her şeyin,
Tek, tek…,
Hesabı sorulacak…