Eşit
Türk Dil Kurumu; Büyük Türkçe sözlük
eşit
sf. 1. Yapı, değer, boyut, nicelik ve nitelik bakımından birbirinden ne artık ne eksik olmayan (iki veya daha çok şey) 2. Aynı haklardan yararlanan, aynı düzeyde olan (kimse) : “Herkes... kanun önünde eşittir.” -Anayasa.
Eşitlik, özdeşlikle karıştırılıyor;
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta