Esirliğim yeni basladi

Esirliğim yeni başladı daha yeni...
Gün batımındaki bir uğurlama gibi
Yanan alevlerden etrafa saçılan
Her biri ışıl ışıl parlıyan kıvılcımlar gibi
Parlayıp, parlayıp sönen kıvılcımlar gibi...
Ateşinin etrafında dört dönen bizler gibi
Esirliğim yeni başladı daha yeni...

Esirliğim kendi yüreğimden, kendi yüreğine
Esirliğim Kendi gözlerimden, kendi gözlerine
Esirliğim nemli soğuk gecelerde
Odamda yalnızlığım
Ard arda sönmeden
Yanan cigaralarım
Gecelerin içinde çığlıklarım...

Umut demiştim sana yar...umut...
Kuşların cıvıltısında yemyeşil bir ormanda
Sesleri kulaklarında çınlatmıştım
Tüm düşlerimi(zi) umutla kurmuştum
Umutsuz yaşanmıyor yar...

Şimdi sensiz senin düşünü kuruyorum
Kuşlar cıvıldamıyor
Ve yaz çoktan bitti artık
Avucunda düşlerim(imiz) le gitti artık...

Soluksuz yaşanan günlerden sonra
Geldi işte solgun, solmuş günler...
Kim bilir belki...belki yine...
Yine seninle...
Umutsuz yaşanmıyor işte......