Esirinim- Eserinim Şiiri - Fatih Pınarbaşı

Şimdi değilsen de, bir gün muhakkak
Pişmanlık canına, eder tak senin
Cesurdun, asiydin sevdaya korkak
Gördüm sevilmeye karnın tok senin

Sendin benim gayem, sendin göz nurum
Kurumuş topraktım, sendin yağmurum
Ayaklar altında, kaldı gururum
Hiç umrunda değilmişim, pek senin

Sen kıydın ya hayalime, düşüme
Acımadın gençliğime, yaşıma
Hediyendir senden sonra başıma
Saçlarıma tel tel düşen ak senin

Dağıttım ya dumanını, sisini
Emir bildim duyduğumda sesini
Çekmedin mi her derdini yasını
Sırtıma yüklediğim, bu yük senin

Değil miydim yollarına baktığın
Yalan mıydı ayrılıktan korktuğun
Sevda sandım, yüreğime ektiğin
Dert ağacım, yüreğimde kök senin

Gelmiyorsun, üç beş adım burası
Hangimizdik, ak alının karası
Dile geldi yüreğimin yarası
Sinemdeki bu zehirli ok senin

Ben bir yemin ettim ve sen de ettin
Yeminini bozdun, bırakıp gittin
Kullandın sevdiğim, kullanıp attın
Hani bendim gönlündeki tek senin

Bırakma diyordun, bırakan sendin
Söz verip sözünden, cayanda kendin
Bitmiyor, tükenmez bende bu derdin
Sürecektir, ölünceye dek senin

Olmamışım, yerim sen de hiç benim
Sana karşı galip gelmem güç benim
Sana sorsam, günah benim suç benim
Pürü paksın, sanma alnın ak senin

Sevdim dedin, beni taktın peşine
Ne söylesem ne anlatsam boşuna
Divane olmammış, giden hoşuna
Esirinim, eserinim bak senin

Kapılmışım anlamadan bilmeden
Sevdim seni sana rağmen yılmadan
Yüzleşmişim gerçeğinle ölmeden
Eksilerin, artılardan çok senin

Varsa aşkın; bir günlükmüş, bir anmış
Deli gönlüm, nasıl sana inanmış
Yalan sevdam, senin sevdan yalanmış
Yok be sevdam, zerre sevdan yok senin