Esirinim Şiiri - Hasan Türkyılmaz

Yüreğimde sana yer verdiğim günden beri,
Biraz sarhoş, biraz keş, biraz da derbederim.
Ne bana geliyorsun, ne kaçıyorsun geri!
Bari bir çift söz söyle, iki kelam et derim!

Yolların kesiştiği tüm köşeleri tuttum,
Seni gördüğüm anda sözlerimi unuttum.
Ve gelince göz göze dedim ki hapı yuttum.
Anla şu hâl dilimden, beni bir seyret derim!

Beni bildiğin bütün aşıklarla kıyasla;
Hiçbiri benim kadar mecnun olamaz, asla!
İnanmazsan başını şu göğsüme bir yasla…
Fırlamasın yerinden kalbim, dikkat et derim!

Bir şiir yazdım diye sanma ki sanatçıyım;
Ne şairim, ne yazar; ne ressam, ne hatçıyım.
Yalnız aşk sanatında birazcık inatçıyım..!
Beni şiirimle an, yahut da unut derim!

Çile en yakın dostum, sabır ise uzakta.
Can vermeye niyetim var benim bu tuzakta.
Madem ki ölüyorum, son kez yüzüme bak da;
Benden helallik iste, sonra bırak git derim!

Aşığınım ben fakat, vuslat beklemem aşktan..
Bana ufak bir oda ver gönlündeki köşkten..
Cenazemi görürsen bir damla akıt eşkten..
Bütün arzum bu kadar; beni mazur tut derim!

Yanarım, yanan yerim bedenim değil ruhum.
Söndür ki yangınımı, seni yakmasın ahım!
Sen ki; gönül sultanım, sen ki; ruh padişahım,
Ben senin esirinim, etme hiç azat derim!