Gözlerine odaklanırken kalbimden vuruldum, Nedir ruhun da ki hüner sanki esirin oldum. Belli en az sen de benim kadar yorgunsun, Hayatın hangi noktasında kalbinden vurulurum?
Belki bir daha çıkmayacaksın karşıma, Unutmam mümkün değil hayalinle yaşadıkça, Siyah saçların ömrüme karanlık gibi konduğunda, Kör olurum yolunda, yol bulamam gözlerine bakmadıkça…
Şeytana tövbe ettirir yaratanın sana verdiği güzellik. Gözlerin öyle bir yer ki cennete ediyor eşlik, Kirpiklerine melekler konup, olmuşlar birlik. Sen olmasan olur muydu hiç güzellik, gençlik?
Hadsizlik ettiysem affına sığınırım, İlk defa melek gördüm nasıl yazmadan dururum? Bana bakan her gözde elbet seni bulurum, Tövbem kabul olsa gözlerinde ki cennete koşar dururum…
-METÂNET
Kayıt Tarihi : 7.11.2022 18:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!