Sarmaş dolaş duyguların esiri olmuşuz bu hayatta,
Gelen gideni unutturmuş nerdeyse.
Arkaya dönüp bakmamak adet olmuşta,
Ağlayan kalplerden kovulmuş yaşanılanları hiçe sayarak.
Gezdiğimiz kaldırımların dili olsa da konuşsa,
Kaç gözyaşı yada kaç sevinç gözyaşı akmıştır üzerine
Anlatsa.
Bir dokuşun verdiği sevdanın tatlı esintisinde ürperen yürekleri
Koyuverse sayfalar halinde oturduğumuz masaya.
Bazı ümitlerin küle döndüğünü geceler görmüştür.
Ayışığı bile sönük o kalplerde,görmez olur gören gözler bile,
Hani kaboloşun öyküsü yok ya,
Çıkar bahtsız delikanlı olarak,dikilir yüreklerin karşısına.
Oysa sevgi ve aşk böyle değildi.
Bitenler yenisine ne kadar çabuk yürek açıp, herşeyden vazgeçti.
Bıkkınlıklar küfür gelir tozlu yollardan kulaklarımıza,
Yağan yağmur değil gözyaşıdır artık şu boş gönüller anlasa.
Geçmiş tozlu bez olmuş,kirletenler temizleyip bari bıraksa,
Hani nerede bakire sevgiler,
Şu seven kalpler yüreklenip haykırsa artık.
Kayıt Tarihi : 7.9.2007 01:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Belki kimimiz bu nasıl şiir diyecekler.Anlayabilene....Mutluluk en çok onun hakkı derken şarkı dizeleri...Gece karanlığı heryeri kapatırken....Sen kendini yanlızlığın ve uykusuzluğun kollarına bırakırken....Seviyorum demek isteyipte söyleyemediğin an geri gelir mi diye düşün bir kere....Yalan olmasın yaşadıkların....Mazi hatıralar veya acılar sayfası olmasın.....Yıkıntılardan ve yıkmalardan sakın...Sen asla unutma....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!