Esirgeyen bağışlayan Aşk'ın adı ile başlıyorum...
İnan ne diyeceğimi bilmez bir haldeyim.Yada ne düşüneceğimi..Kafam karmakarışık sevgili.Sevgiyi bilen nadir insanlardansın.bense değer bilmeyen insanlarından...Benim istediğim aradığımda buydu yıllar yılı.Katıksız sevgi..Ancak nedenini bilmedigim bir nedenden dolayı bundan kaçar oldum.Sevgiden aşktan kaçar oldum.Hem istiyor hemde korkup geri kaçıyorum.Anlayamıyorum inan ne yapmak istediğimi.Şimdi benden çok uzaktasın.İnan seninle günlerimi geçirebilmek, görüşebilmek için herşeyden önemlisi yanında olabilmek için herşeyimi verebilirim.Ama imkansızlıkları düşündükçe sen orada ben burada...İnan kahroluyorum..Artık uzaklar, uzak sevdalar çok acı veriyor bana.İsteyipte göremediğin yarin uzaklarda ve istediğin zaman çıkıp gidemiyorsun yanına en kötüsü de doya doya göremiyorsun. Dokunamıyorsun. Kokusunu hissedemiyorsun.Dizlerine yatıp tüm dertlerini tasalarını arkanda bırakamıyorsun.Ne kadar acı verici bir olay anlatamam..Seni sensiz yaşamak acı veriyor bana.Neden böyle neden ama diye her düşündüğümde kendi kendimi yer bir durumda buluyorum.
Seni herşeyden çok ister tavırlar sergiliyorum son zamanlarda hele hele de geceleri, yalnızlığımda ancak sana ulaşamamak çekilmez işkencelere dönüşüyor.Telefon avizelerinde kalan sevgi sözlerinin kırıntıları artık beni tatmin etmez oldu.Çünkü konuşmalara doydum.Şimdi istediğim saatlerce susmak karşında.Seni seyretmek seni yüceltmek hoyrat ellerimle.Tek istediğim bu.Saatlerce karşında, sessizce oturup seni seyretmek.Gözlerinde erimek.Ama bu istediğim çok uzaklarda kalıyor.Sen uzaklardasın. Ben uzaklarda.Uzak diyarların sevda bekçileri gibiyiz.
Seni seviyorum.Ancak sevgi yetmiyor.Beraberlikler olmadıkça sevgi bir işkence aracı oluyor.Üzüntüler kederler dalıp dalıp gitmeler beklentiler ümitler...Aklına gelebilecek her çekilmez duyguyla sarıp sarmalanıyor insan.Beklemek zor hasret çekmek ise her yiğidin harcı değil.
Amacım ne seni üzmek nede ikimizi karamsarlığa düşürmek.Birgün bakmışsın her şey çok güzel olmuş.Her şey istediğimiz gibi gelişmiş.Ancak o günlerin geleceğini beklemek bile bana acı veriyor.İçim buruk bir halde beklerken güzel günleri, düşüncelerde kayboluyorum.Hayallerde yitiriyorum tüm güzelliklerimi..
Anla beni sevgili.Seni sevmediğim düşmesin aklına.Sakın kapılma böyle anlamsız düşüncelere.Geleceğim birgün çıkıp geleceğim sana tüm saplantılarımdan tüm umarsızlıklarımdan arınarak geleceğim.! Eğer o gün hala beni bekliyor isen herşey çok güzel olacak.Ama beklemekten vazgeçtiysen ve birine verdiysen gönlünü yanında can dostun olarak kalacağım...
Seni seviyorum.Ancak sevmek bunu söylemek yetmiyor.Konuşmalara doydum.Artık karşında saatlerce susmak istiyorum saatlerce susmak ve hoyrat ellerimle sana dokunmak...Gözlerinde erimek istiyorum..Ne olur sessiz harflerimden sessizliğimden hesap sorma bana ve beni anlamaya çalış..
Alperen karadağ
(7.04.2002)
Kayıt Tarihi : 5.10.2002 21:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!