Esirgeme Kendini Şiiri - Tahir Sarıışık

Savrulup gidiyorum hayat yokuşlarında,
Bir rüzgâra bakıyor dalından kopmam,
Kaybolup gidiyorum yalnızlık dehlizlerinde,
Bir gulyabani pençesine bakıyor kalp atımım,
Amaçsız,köksüz, ruhsuz canlı ceset bedenim,
Suskunluğun kahredici ızdırabında kendimden geçmişim,
Yağmur değil gözyaşımdır karabulutlardan inen,
Ne olur uzat elini,tut, düşürme kör kuyulara beni.

Esirgeme gözlerini öksüz kalbimden,
Kovsun ruhumda gizlenen tüm korkuları,
Bir taze saba yeli gibi can versin teninin kokuları,
Nevruzu olsun sesin, kara kışlarımı bitirsin,
Yediğim, içtiğim, hayalim, duam sensin,
Azgın denizlerin yorgun gemisiyim, sensin liman fenerim,
Ne olur esirgeme sevgini yetim kalbimden.