Esir Şönfeltlere Gıda Yardımı

Yıpranan yürek
Savaşta bile
Düşmanına dahi
Gıda yardımı yapabilmiştir.
Yıpranmışlığı yorgunluğundandı çünkü.
Eski bir dostu kıramamıştır.
Yine bir gün barışacaklarına inanıyordu
İnanıyordu çünkü.
Ülkeler birbirini boğazlarken
Yıpranan yürek
El altından
Kadim dostunu gözetmişti
Gözetmişti hep.
Hümanist olduğunu hiç unutmamıştı.
İşte bu sağlam sebep
Yıpranan yüreğin yıpranmayan tarafıydı.
Ve bu her şeye rağmen
Yıpranmamışlığı
Yıpratılamayışı yüzünden
Barış içinde sapasağlam çıkmıştı
Bir dünya savaşından.
Ve şimdi yıpranan yüreğin boynu dik
Diktir artık.
Peki ya Altan Öymen'in Şönfeltleri
Acaba mutlu olabilmişler miydi?
Ya da şimdi
Şimdi mutlular mı? ..