Esir alınmış duygular ve ruhlar da
Esaretin pençesinde, yaşamın hürriyeti yoktur,
Yaşadığını sanır insanda..
Ama yalnızca nefes alır.
Konuşamaz fikirlerini anlatamaz,
Aldığı her nefeste ölürken bir daha,
Nefsinden, geleceğinden,umudundan
Geriye hiçbir şey kalmaz.
Yaşamak onurdur hakça paylaşırken,
Sessizliğin sesinde duyarsız kalmak..
Korkaklıktır aslında haykıramadan gerçekleri
Ölüm uykusuna dalmak.
Bizler mi korktuk gelecekten, yoksa..
Korkutanlar mı kazandı bu cadı kazanının içinde
Eğer kazananlar onlarsa kandırılmışsak bizler
Suçluyuz hepimizde.
Armağan edilen hiç bir güzelliğe sahip çıkamadık ki
Köşe başlarında unutulup atılmış bir kenara
Eskiyen esir ruhlar gibi.
Kayıt Tarihi : 9.1.2011 21:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Semih Batman](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/01/09/esir-ruhlar.jpg)
Mutlak bir özeleştiri duruyor sayfada.Özel'den olmasına karşın çoğullanarak genel'in söylemiymiş gibi.
Katılmamak elde değil şiirdeki yaklaşımlara.
Özün söz ,sözün özü adeta.
Kutluyorum.
Erdemle.
Esir ruhlar gibi.
yüreğinize sağlık kutlarım sizi..
TÜM YORUMLAR (2)