Bir kiçik çınqıya köz deyirəm mən,
Könlümə “Həsrətə döz”-deyirəm mən.
Hər səni görəndə titrəyirəm mən,
Ürəyim yarpaq tək əsir,neynəyim.
Mən özümü qəm timsalı bilirəm,
Ayrılığın göz yaşını silirəm.
Min ildir ki sənə doğru gəlirəm,
Yolumu hicranın kəsir,neynəyim.
Bu həyat zülm ilə dolu bir mənbə,
Şeirimi ürəkdən yazmayım mən bəs?
Yerim zil qaranlıq,rütubət məhbəs,
Düşmüşəm hicrinə əsir,neynəyim.
Kayıt Tarihi : 20.6.2018 06:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!