Esir kalpler sokağında
Unutulmuşluğun verdiği ızdırapla
Yürüyorum.
Yorgun düşlerim yanıbaşımda
Ama ben yokluğunda üşüyorum.
Karanlığın sustuğu yerden
İnadına haykırıyorum sana
Ve bu kalp darmadağın oluyor.
Acıyor en insansı yerlerim
Aklıma geldikçe gözlerin
Ve yağmur
En uzak iklimlerden gelip
Gözyaşın gibi vuruyor içime.
Düşen her damlada
Eriyen sol yanımdan
İnce bir ağrı giriyor
Ve bir daha da hiç çıkmıyor
Kayıt Tarihi : 10.8.2015 00:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!