Kan soğudu, toprak gözyaşı döktü,
Gözler küçüldü, samanlar kavak oldu.
Gerçekler suya battı, yalanlar sel oldu,
Terazinin kefeleri, iki yüzlülükle doldu.
Nimetler şükürsüz, gözler fersiz kaldı,
İnsanlar sevgisiz, bulutlar yağmursuz kaldı.
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Nimetler şükürsüz, gözler fersiz kaldı,
İnsanlar sevgisiz, bulutlar yağmursuz kaldı.
Güneş ve yıldızlar misafir edilmez oldu,
Anne ve babalar eşik üstünde yüzüstü bırakıldı.
Bilgi çağı dedik, bilmediklerimiz bilgi oldu,
Kitaplar, ekranlar habersiz haberlerle doldu.
Karıncalar yolsuz, değirmenler susuz kaldı,
Anne ve babalar, çocuklarına esir kaldı…
Azizim!
Evet haklısınız yüreğinize sağlık kutlarım kaleminiz daim ve kavi olsun muhabbetle
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta