Divanesi oldum bahtımın, peşindeyim....
Bırakıp gidemem yoksa da zincirlerim
Bıçak keskinliğinde düşen akşam karasına
Yalnızlığım değil, gözyaşı yüklü özlemim
Yandım, tutuşturulup da titrek çıra aleviyle
Gönlüm emanet acımasız bir hoyrat gönüle
Cebeci köprüsünün üstü
Karınca yuvasına benziyor,
Hamallar, körler, topallar,
Oturmuş nasibini bekliyor.
Cebeci köprüsü yüksek
Devamını Oku
Karınca yuvasına benziyor,
Hamallar, körler, topallar,
Oturmuş nasibini bekliyor.
Cebeci köprüsü yüksek
biri uğruna birçok şeyden vazgeçmeyi göze almanın özel oluşu kadar uğruna vazgeçilecek birini bulmanın önemi de inkar edilemez değil mi.duygular yoğun duygular deli.. ama anlatabilmek en güzeli...
(zeynep)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta