Esir Gecesi'nden Mektup

Bilirim bu sefer farklı bu yazdıklarım
Ne ölçü ne uyak ne bir anlam ne de bir durak var
Sanat desen o bir kaç aydına köle hayat desen yanmış dönüşmüş küle edebiyat desen edebimi sonbaharda yükseklerden bir şehir manzarasında unutmuşum

Binlerce kafiyenin hülyalarındayım şimdi
Ne süslenmiş püslenmiş birkaç mısra dökülür bu dilden ne de sadeler sadesi bir kelam
Ne şairlik kabartır dalga dalga yüreğimi ne de âlimlik dindirir yer gök yalnızlığımı
Ne kalem şahittir şu ana ne de kalemin kirlettiği kağıt
Ne yaş düşer buğulu gözlerden ne de işitir kayalar benden bir ağıt
Yok sana yahut bir ötekine değil bu yazdıklarım
Belki bir kaç söze bulaşsa da başkalıklar bu sefer bir ben vardım onu da uzun ve yalnız dalışlarda kaybettim
Şimdi karşımda sen gibi bir deniz ve gökte ben gibi bulutlar

Deniz sanki yeni başlangıçlarda
Sert ve bir o kadar kararlı dövüyor kıyıları
Sanki temizler gibi arınır gibi
Geçmişin bütün kirini döker gibi
Kurtulur gibi
Unutur gibi...

Bulutlar ise kaybolmuş Esir Gecesi' nde
Esir Gecesi mi?
Bu öyle bir gecedir ki özgürlüğün bedelidir
Bu öyle bir gecedir ki yaşamanın senedidir
Gün gelir vade dolar ve o an esaret başlar
Bulutların hali de böyle işte
Ama sanma sakın onlar beyazlığını kaybetti
Hayır hayır. Esir Gecesi üstlerini örttü o kadar
Ee bu da bulutlara yazılmış kader

Bu sana dair bana dair olan her şeye son savuruşum satırlarımı
Bu kez tamam kopuyor kelle gövdeden ruh bedenden sevgi yürekten
Ne başım ne yaşım ne de gömülmeyi unutmuş naaşım anıyor sanıyor ve sayıyor seni

Bitiyor bu kez
Bitiyor ilk ve son kez
Çünkü bu gece Esir Gecesi
Bana ve sana dair her şeyin son hecesi

Bilirim yine uzattım lafı
Elimde değil çok geliyor sessizlikler sensizliğime
Hem zaten cesaretimin konuşturduğu kadar esaretim dinliyor beni
Sahi bir kitap ve bir de şarkı ne öğretti bana bilir misin?
Gücü... Güçlü olmayı
Der ki kitap: "Güç vazgeçebilmektir."
Ardından şarkı eşlik eder:
"Vazgeçtim gözlerinden vazgeçtim sözlerinden..."
Ve şimdi bu gece Esir Gecesi' nde öfkeden kinden nefretten ihanetten yalandan en çokta senden vazgeçiyorum

Bilirim bu sefer başka hemde başkalardan başka
Dönmüş sırtını ruhum nefrete sevgiye yemine ve aşka
Bu sefer başka
Bu sefer başak başak yükselmiyor kelimeler
Eziliyor büzülüyor üzülüyor acı çekiyor sanki her biri
Ama söz bu son
Çekmeyecek artık şiirler benden eziyet
İstemeyecek kalbim artık ebediyet
Ölüm gönlüm ölüm... İşte sırrıdır yaşamanın
Ölmeyeceksek ne gerek var bu gönlü taşımanın

Vesselam...