Gitsin diye yalvarırken, çaresizlik ateşine kapılıp
kuş gibi çırpındım, eridim.
Nasıl bitmedim?
Azgın düşünceler uzaklaşsın isterken yapıştı,
daha çok sokulup yaklaştı.
Kötüyüm hissi battı acıttı.
Sıkıntım beynimde konuşanları susturmadı.
Topladı kararsızlıkları sıkıştırdı çığlığımın duyulmadığı dehlize.
Karşımda duran arsızlık
hatta hayatımdan rol çalmışlık.
Bendeki o tuhaf korkaklık!
Kendini yaşama düşüncesi, tutuklanma sebebi.
Yaşadım toz toprak içinde hücrede.
Küçüldüm.
Kimse görmedi.
Gardiyan kim?
Düşüncelerim.
Sakin olduğum yerde kaldım.
“Güzelmiş” dediğimde yine firari düşünceler.
Yıkıldı hücrem bitti esir günler.
Kayıt Tarihi : 28.4.2017 15:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!