Esir Şiiri - Hüseyin Baki Saygılı Dem

Kanamadan çocukluğun neşesine
Taht kurduk dertlerin köşesine
Akıp giden zamanadır bu inat
Ne bu telaş söylesene be hayat

Mutluluklar koca bedende esir
Hangi tılsım eder aynalara tesir
Süremeden daha sevdanın izini
Yitirdik duyguların en temizini

Yamadık gönülleri boş hayallerle
Gidiyoruz işte bu  ağır veballerle
Kuş misali kanatlanıp uçarken ömür
Esir olan hisler neden kalmaz özgür

Çakmadan henüz dünyanın çivisini
Bulamadık kara yazının gök mavisini
Bin ah çekerek köhne feleğin derdine
Bıraktık güzeli sonunda tutulduk çirkine

Eremeden vuslatına seherde bülbülün
Kaybettik kokusunu işte gonca gülün
Saygılı bulamadan bu diyarda huzuru
Kaçırdık gerçeğe giden o son vapuru.