Esir Şiiri - Furkan Aytekin

Şimdi bir baş iki göz sana sarkmış
Yaylanan sesiyle ağaçları yeşertip
Yine tırmalar kayboluşun
çarpık aklımı
çıplak sözler bile kapanır
öznesi olursan cümlenin
Madde neymiş bu marazdan
Somutanmış insanlar tek tek katl ediyor soyutunu
Uyku nerden tutsa beni huysuzluk demimde
Geri çevirip teslim ederim yuvasına
Körlüğü körfez odalarıma alıp
bir hastalık icad ettim
kendi ellerimle
Ruh mandalımla astım girift bilmeceleri
Hani bizdik biz diyerek göğüs şişiren
Unutup güneş yapardık siyah geceleri
Elimin dış tarafıyla es geçtim
sana yakınım diyenleri,
Parmağımın arasından süzüldün
burdayım diyerek
Açıp gözlerimi
Terk ettim kendimi tutmayı
Ağladım..