Esir Şiiri - Sabri Özcan

Senden sonra
Şiirle sustum
Gülerek dindirdim acılarımı
Senden sonrası cehennem

Ve ben som ateşler içindeyim

Senden önce
Aşk diye bir şey yoktu
Sen yoktun ben yoktum
Yokluktan sen doğdun

Ve gönlümde aşkı doğurdun

Seninle birlikte
Dünyada birşey yoktu
İkimiz vardık
Yeryüzü aşk yuvamızdı

Ve dökülen sarı yapraklar yoktu

Sensiz gezdiğim hazan
İntikam aldı bahardan
Yürüdüğümüz yollardan
Güneşten ve aydan

Ve dünya zifiri zindan

Sen giderken
Gözlerine kar yağıyordu
Bendim gözbebeklerindeki zenci
Aşkın zincirine bağlayıp gittin

Ve böyle başladı aşk esaretim