Manevi değerler konulmuş rafa,
Kendini maddeye vurmuştur insan.
Manasız dünyada olur mu safa?
Maddenin esiri olmuştur insan.
Oturup kalktıkça para konuşur,
Ancak para ile fikir danışır,
Saman alevidir bir anlık ışır,
Yine maddiyata dalmıştır insan.
Verdiğin selamı alır mı acep?
Ha Ahmet, ha Ayşe, ha olmuş Recep,
Onlar için önemlidir, senin cep,
Kendince çözümü bulmuştur insan.
Ne geçmişi bilir, ne geleceği,
Nedir aradığı, ne bulacağı,
Ne ağladığını, ne güleceği,
Bilmez ki nerede kalmıştır insan.
Dertli, yazdığını tecrübe etti,
Ne eksiltti, ne fazladan söz kattı,
Toplumun bu hali canına yetti,
İnşallah dersini almıştır insan.
ERDEMLİ-20 Haziran 2015-Cumartesi
Cafer AKSAY
Kayıt Tarihi : 21.6.2015 03:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanların maddiyata nasıl bağlandıklarını kaleme almaya çalıştım.
![Cafer Aksay](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/06/21/esir-62.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!