Esir Şiiri - Ferit Ulaş

Silik yüzler unutturur mu sevgini
Bir iğne deliğinde görmüştüm gözlerini
Bir damla yaşını sığdırmaya çalışıyordu
Bir damla yaşınla kapadın iğneyi

Saçların istila etmiş yüzünü
Sarmış,
siyah...yoğun...
temizlemeye çalıştıkça çoğalıyorlar

Gözlerinin altındaki morluğa yerleşmiş bir dünyanın
Çukurluğuna attım kendimi
İğne deliğinden sarkıtman gerekli beni kurtaracak ipi
Ama önce gözyaşını çıkarmalısın
Beni kurtaracağın Deliği açmak için
Tek araç ellerin
Kullanamazsın ellerini hiçbir yerde
parmakların bedenimde tutsak kaldı
esirinim yüzyıllardır.
Bilerek isteyerek

bir zamanlar senin gezindiğin dudaklarımda
şimdi milyonlarca karınca senin kırıntılarından meze yapıp şarap içiyor