Yağmurun yaprakları yakasından silkelediği bir geceydi..
Ansızın gelmiştin..
Dudaklarında kuruluk, yüzünde ince bir tebessüm vardı..
Parmak uçlarında kurumuş bir aşkın son demleri..
Ve kafanda unutamamanın kanlı matemi..
Kendini bir kenarda mı ne bulmuşsun, atılmışsın..
Falına bakılıp atılan çıplak papatya!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta