Çocuğum küçüktür şefkate muhtaç,
Annesi geç kalma kollarını aç.
Değmesin yılanlar sokmasın onu,
Şu alem yaşayan küçüğe muhtaç.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Küçüklerin zamanımızın acımasız yılanlarından korunması gerektiğini,kamil bir insana kainatın
ihtiyacı olduğunu,olmadığı takdirde kıyametin kopacağını anlatmak istedim.Hata varsa bana aittir,
tashihi için yardımcı olursanız memnuniyetle kabul ederim üstadım.Ancak sizin bakış açınızdan da
dediğiniz doğrudur.O zaman bütün insanların aslında çocuk kabul edip(bir yönden bilhassa acziyet yönünden öyledir)o şekilde düşünebiliriz.
Saygılalar sunarım.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta