Esintiler Şiiri - Ayşe Manav

Bir rüzgar esti saçlarımın arasından,
Rüzgarın dokunuşu tene, bir ürperti ruhumda.
Deli fırtınaların saç diplerimde oynaşması
Gözlerimde kısık bir bakış ihtirasın acımasızlığına
Dudaklarımda diş izleri kanayan..
Bir rüzgar esti ve geçti saçlarımın arasından,
Buz kesti bedenim, kırağıya düştü tüm hücrelerim.
Alaca karanlığımda mavilerimi dağlıyorum.
Bak yıldızlar yine göz kırpıyor dünyaya,
Güneş yine ısıtıyor buz kesen ruhları,
Yine ay en güzel haliyle sevgililere ışıldıyor gülümseyerek
………ve en hoş yakamozlar ruhları okşuyor.
İnsanın kendini kandırması bu,
Bir hayale sığınıp zamanın akmasını sağlaması belki,
Yüreği sevgi dolup taşarken ruhuna kan damlaması bu,
Yalnızlığa sitem, tek başınalığa bir isyan bu.
Görüyor musunuz?
Bir rüzgar esti geçti saçlarımın arasından,
Küllerimi savuruyor ruhuna kan damlayanlara,
Küllerim dökülüyor toz mavi zifiri karanlığa,
Umudu taşıyor, sevginin gücünü, yarınların mavi şafağını,
Karanlığın ışığını bırakıyor avuçlarına,
Bak bir rüzgar esiyor saçlarının arasından.