Esintiler 10/1-6 Şiiri - Feyzi Kanra

Toprağa tohum düştü,
Sanma hayata küstü.
Hazinelerle dolu,
Toprağın altı üstü.

Toprağa ektim sarı,
Çürüdü oldu darı.
Kim çıkardı acaba,
Onu tutup yukarı?

Tohum gelir derinden,
Çatlayıp seferinden.
Kimbilir belki sevinç,
Belkide kederinden.

Esintiler 10/2

Dün gitti geri gelmez
Yarını kimse bilmez.
Elimdeki bu gündür,
Sanıyorum hiç bitmez.

Kuşlar uçar havadan,
Gelip geçer ovadan.
Bir damla su içiyor,
Suyla dolu kovadan.

Sarımsak şifalıdır,
Dişleri cilalıdır.
Isırıp bak istersen,
Kokusu belalıdır.

Esintiler 10/3

Ufukta gün ışıdı,
Bir yâr buldu yaşıtı.
Dünya onu kaldırmaz,
Bilmem nasıl taşıdı.

Karga kondu çatıda,
Ne doğu ne batıda.
Öyle bir yâra kaçtı,
İşi yok sanatıda.

Esintiler 10/4

Sipahisi atlıdır,
Kuşları kanatlıdır.
Yârimin konuşması,
Bana baldan tatlıdır.

Esintiler 10/5

Ben er değil neferim,
Pek zorludur seferim.
Yüz yüze döğüşürse,
Düşmanımı severim.

Esintiler 10/6

Kâr zararın kardeşi,
Gel yapalım söyleşi.
Eğer bana sorarsan,
Yoktur nizamın eşi.

Alem kuyusu derin,
Ha altı üstü yerin.
Gece gündüze verir,
Gündüz geceye yerin.

15.4.2010