Esintiler 01 Şiiri - Yücel Gürsaç

Nereye gidiyorsun yolcu,

otur bir soluklan

önün toz, toprak..

birazdan sis inecek, gökyüzü görünmeyecek…

otur oyalan biraz, yarına sakla tez halini..

burada ne fırtınalar koptu, ne ayazları gördük..

sizin için dimdik kaldık, gitmedik..

işimiz bu..

konaklık benim yerim, işim bu..

her gelen bir iz bıraktı,

ardından gelenler de o izlerin üzerinden gitti.

ne gelip de konaklayandan haber var,

ne de vardığını düşündüğümden bir selam…

ben hancıyım, işim bu

yolcu beklerim,

gelsin, gitsin…

ama sana kanım kaynadı

sen gel otur bi soluklan…

Y.G.