Esinti Şiiri - Di Yar

daha önce avuçlarında parlar iken
‎şimdilerde kendi ağırlığıyla kararmış
‎yakınmış o sıra, iyi, güzel ve temiz bir kalbe
‎sesi yükseldikçe acıların, dinecek sanmış
‎
‎nasıl da parçalanmış acıyla yüreği
‎saplanan parçayı yarası saymış
‎yapışıvermiş kıpırtı halindeyken kötücül uğultulara
‎onlara tutunmayı da yazgı mı sanmış?
‎
‎
‎o kötücül sesler
‎nasıl da harlanır birden
‎sanki beklermiş gibi
‎en küçük bir esinti