Esinti Şiiri - Bülent Öntaş

Tahtada bir resim, kahverengiye çalan çizgilerden bir hayat
Gözlerimde bir oyuntu, ey karanlık sen misin içindeki avuntu
Anahtarını kaybettiğim kapılardan içeri girmek istiyorum seninle
Işıksız
Bir bakışta sevdaya düşmenin hikayesini yazabilir misin bana
İlk görüşte budur dediğimiz vardır ya
İşte ondan istiyorum senden
Gecenin kıyısından şiirler okumak istiyorum yüksek sesle
Sabah uykusundan uyandıran
İki yakası bir araya gelmeyen gündüzleri unutturan
Masmavi denizi hecelerle anlatmak ne mümkün
Bu koca gökyüzünü koynuma alıp uyumak isterdim çocukken
Hayalperest günlerin hikâyesini anlatabilir misin bana
Bir koşu ufuk çizgisine varıp da sonsuzluğa sarılmayı
Heyhat
Tahtada bir karanlık çerçeve ve ortasında bir gölge adam
Her başlangıç başka bir sona matuf
Sevmeler çağında renkler kaybolsa bile
Mutluluk çekip gitse gökkuşağının ardı sıra
Eskiden kalmadır düşlerim mavi, damarlarımda sarhoş bir kırmızı, akşamcı
Sevgili, ey sevgili
Beyaz bir tahta aldım sana bit pazarından
Yeniye dair bir şeyler kalmadı bende
Renkler, ahenkler kayboldu bedende
Çilingir sofrasında bekleme beni, müsaade etmiyor hayat
Beyaz bulutlar uçtu gitti avuçlarımdan
Ve ben seni düşünüyorum hala
İlk gün olduğu gibi, tek düze, en basit haliyle ve yalın düşüncelerle seni seviyorum hala
Benim adım kahverengi
Bazen orta şekerli, bazen kilitsiz kapıların ardında bir garip, sevda yoksunu bir dilenci

Bülent Öntaş
29.12.2023 - Yazarlık Atölyesinden