Esinti Şiiri - William Stanley Merwin

Doğal olarak gece,
ters bir ud ve tek teliyle,
gidiyorum,
derin bir sesi olan
kendi yoluma.

Toz toprak
hem bir yol,
hemde diğeri
iki tarafta aklımda,
dosdoğru giderken.
Hatırlarım,
yaprakların yargısını,
hemen ardından
kışın gelişini.

Hatırlarım,
önce bir yığın,
sonra bütün yolları
kapatan yağmuru,
hiçliğe doğru.

Yaşlıyım,Gencim ben

Unuttum yarınları,kör adam
örtülü camlar ardındaki yaşamı,
Unuttum
Perde arkasındaki gözleri,
Duvarı
Ölümsüzlerle serpilmeyi,
Unuttum,
sessizliği
Gülümsemenin sahibini.

Bu olmalıymış ilendiğim
ta en baştan,
gece vakti
iki çöl arasında gezinmek,
şakıyarak.

Çeviren:Furkan Emir
Mahlas:Heimlich Rauchen