Çıt yok ortalıkta
Her şey suskun karanlık
Acılar var çığlıkta
Bir şarkı yanık mı yanık
İnceden süzülüyor derinden
Bütün kalpleri inletiyor
Yeryüzü suskun
Kulaklarda kulaklıklar
Kendi müziklerini dinliyor
Yaşamın müziği
Arada kaybolup gidiyor
Hey sen duydun mu?
Rüzgâr esecekmiş bir gün
Ilık baharlardaki gibi
Buzlar eriyecekmiş bir gün
Kalpten kalbe dolaşan sevgi gibi
Yazlar yaza, kışlar kışa
Baharlar sona ilkbahara
Dönüşecekmiş doğalcasına
Yapaylıkları yırtıp atarcasına
Kalbim dur artık
Çırpınmayı bırak
Fısıltılar var derinlerden
Ilık rüzgârlar esecek
Beklemek var yarınlara
Bugün değilse yarın esecek
Ey esinti
Gelirsen kalbime
Sevgi getir nefretleri silecek
17.09.2011 - İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 17.9.2011 05:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Çoban](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/09/17/esinti-49.jpg)
herşey suskun karanlık,
acılar var çığlıkta,
Bir şarkı yanık mı yanık/ Duygulu güzel bir esinti.
İçtenlikle kutlayarak selamlıyorum.
TÜM YORUMLAR (11)